Í kjölfar umróts seinustu mánaða hefur maður neyðst til að endurskoða stjórnmálaviðhorf sitt. Alla tíð hef ég talið mig harðan sjálfstæðismann, trúað á Davíð, Geir og þeirra fylgisveina, þessi vígi hafa nú fallið hvert um annað þvert og það sem verra er - enginn hefur fyllt hið djúpa skarð sem þeir skilja eftir sig. Aðrir flokkar og postular þeirra eru á sama stalli, því er spurningin hvort það sé nóg sé að stokka spilin upp á nýtt og gefa aftur - fáum við ekki bara sömu spilin aftur - e.t.v. í annarri röð? Væri ekki nær að skipta alveg um spil, með nýjum reglum og nýjum leikaðferðum, ekki skipta úr ólsen ólsen yfir í rommí - heldur skipta alveg yfir í eitthvað allt annað - t.d. tafl eða skrafl?

Tillaga mín að breyttu stjórnmálaumhverfi er þessi:

Stofna ætti nýjan ópólitískan flokk sem er ekki byggður upp utan um sameiginlega stjórnmálaskoðun - þess í stað skal hann vera byggður utan um siðferðisleg gildi - hver frambjóðandi getur haft eigin stjórnmálaskoðun en verður að beygja sig undir þær siðareglur sem flokkurinn setur. Hver þingmaður er því frjáls að styðja og bera fram þau málefni sem hann hefur áhuga á hverju sinni og telur þjóðinni til hagsbóta. Brjóti hann siðareglur flokksins gæti hann eftir alvarleika brotsins neyðst til að segja sig af þingi, sé brotið léttvægt fær hann áminingu og líkt og með ökuskírteinið - verði áminningarnar of margar bæri honum að víkja af þingi. Flokksþingin snúast síðan ekki um pólitískar stefnur, heldur umræður um siðferðisleg gildi, hvað hefur reynst vel og hvað þurfi að bæta á því sviði.

Nokkrar siðareglur sem ég mundi vilja sjá eru t.a.m. þessar:
- Þingmaður flokksins þiggur ekki ráðherrasæti og situr á þingi á sama tíma.
- Þingmaður (og flokkurinn líka), opnar bókhaldið sitt.
- Þingmaður er óháður gagnvart atvinnulífinu, stofnunum eða félögum, hann situr ekki í stjórnum eða stjórnar á annan hátt fyrirtækjum, eignahald hans í fyrirtækjum skal liggja uppi á borðinu og liggi fyrir ákvörðunartaka á þingi sem gæti snert fyrirtæki sem hann á meira en x% hlut í, skal hann víkja af þingi á meðan og næsti maður á lista taka hans sæti á meðan. Hann skal ekki þiggja laun fyrir aðra vinnu en þingmennsku - e.t.v. þýddi þetta að hækka þyrfti laun þingmanna - á móti mætti alveg fækka þeim þannig að heildarlaunakostnaður þingsins héldist óbreyttur.

Þá sé ég fyrir mér að þingið verði þannig skipað að þingmenn gætu ekki verið samtímis ráðherrar og þingmenn eins og áður sagði - veljist þingmaður í ráðherradóm beri honum að segja sig af þingi. Ríkisstjórn verður ekki mynduð af bandalagi þingflokka eins og tíðkast í dag- heldur þannig að einstaklingur utan þings er valinn (eða sækir sjálfur eftir því) til þess að skipa ríkisstjórn, hann leggur fram ráðherralista, hver ráðherra þarf síðan að sitja fyrir svörum hjá þingnefnd sem þarf síðan að samþykkja viðkomandi aðila, þingið getur skipað margar þingnefndir, t.d. eina þingnefnd fyrir hvert ráðuneyti, þingnefndirnar væru skipaðar þingmönnum sem taldir eru hafa þekkingu á málefninu. Ráðherrar verða að gangast undir samskonar siðareglur og þingmenn hvað varðar hlutleysi gagnvart atvinnulífi, félagastarfi og fjármálum.